به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

وقوع یک خورشید گرفتگی در آخرین روز فروردین

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۶۲۲۴

این خورشیدگرفتگی که در ایران قابل مشاهده نیست در مناطقی از اقیانوس آرام و اقیانوس هند قابل رویت خواهد بود.

در خورشید گرفتگی مرکب که به ندرت رخ می‌دهد در نقاطی از سطح زمین خورشیدگرفتگی کلی و در نقاط دیگر خورشیدگرفتگی حلقوی دیده می‌شود.

این کسوف‌ها بسیار نادر هستند و فقط چند بار در هر قرن رخ می‌دهند.

خورشید گرفتگی مرکب ۲۰ آوریل در ایران و آمریکا قابل مشاهده نیست و در غرب استرالیا، تیمور شرقی و اندونزی شرقی قابل مشاهده خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کسوف مرکب از ساعت ۲۱:۳۶ به وقت منطقه زمانی شرقی (۰۵:۰۶ بامداد به وقت ایران) در روز ۱۹ آوریل (۳۰ فروردین) آغاز و در ساعت ۲:۵۹ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۰:۲۹ به وقت ایران) در روز بعد به پایان می‌رسد.

برخی از آسمان‌نگاران با خورشید گرفتگی کامل مواجه خواهند شد، در حالی که برخی دیگر شاهد کسوف حلقه آتش خواهند بود. برخی دیگر شاهد یک خورشید گرفتگی جزئی خواهند بود که در آن ماه بخشی از خورشید را می‌پوشاند.

دو نقطه روی زمین وجود دارد که کسوف روی آن‌ها از حالت حلقوی به کامل به تبدیل می‌شود. جِیمی کارتر (Jamie Carter) از پایگاه اسپیس در توضیحی در مورد خورشیدگرفتگی هیبریدی در روز ۲۰ آوریل خاطرنشان کرد که این دو نقطه، مکان‌های دور افتاده در وسط اقیانوس هستند.

این رویداد آسمانی به صورت یک کسوف جزئی در بسیاری از کشور‌های دیگر، از جمله سرزمین‌های جنوبی فرانسه، که در آن ۹۳ درصد خورشید پوشانده خواهد شد، دیده می‌شود. در پاپوآ گینه‌نو نیز ۸۷ درصد از خورشید پوشیده می‌شود و جزایر مارشال نیز شاهد فرو رفتن ۹۵ درصد از قرص کامل خورشید در سایه خواهند بود.

کسوف‌های هیبریدی به این دلیل اتفاق می‌افتند که زمین منحنی است و سایه ماه دارای نواحی مختلفی است. یک ناحیه مرکزی تاریک‌تر به نام «umbra» و یک منطقه بیرونی روشن‌تر به نام نیم‌سایه (penumbra). خسوف‌های ترکیبی زمانی اتفاق می‌افتند که ماه به حداکثر فاصله از زمین در مدار بیضوی خود می‌رسد در حالی که سایه «umbra» با سطح سیاره ما برخورد دارد.

آخرین خورشیدگرفتگی از این نوع تقریبا ۱۰ سال پیش، در روز سوم نوامبر سال ۲۰۱۳ رخ داد. خورشیدگرفتگی مرکب بعدی پس از ماه گرفتگی در ماه نوامبر سال ۲۰۳۱ رخ می‌دهد و از برخی مناطق مجاور آمریکا قابل مشاهده خواهد بود. پس از آن، خورشیدگرفتگی هیبریدی بعدی در روز ۲۳ مارس سال ۲۱۶۴ به وقوع خواهد پیوست.

منبع: اسپیس

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: خورشید گرفتگی کسوف خورشید گرفتگی قابل مشاهده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۶۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه می‌شود خورشید زمین را روشن کند اما فضا تاریک باشد؟

شاید تا به حال پیش آمده باشد که از خود بپرسید، چگونه با وجود خورشید که به‌راحتی زمین را روشن می‌کند، فضا تاریک است؟ در واقع چرا فضا با وجود پرشمار ستاره مانند خورشید، همچنان سرد و تاریک است؟ 

چرا با وجود این‌که خورشید زمین را روشن می‌کند، فضا تاریک است؟

به گزارش گجت نیوز، در پاسخی ساده به این سوال باید گفت از آنجایی که نور خورشید در فضا منعکس یا پراکنده نمی‌شود، ما فضا را سیاه می‌بینیم. در واقع در خلا، ذرات و موادی که نور خورشید را پراکنده و منعکس کنند وجود ندارد؛ اما در مورد زمین و با ورود نور خورشید به جو، مولکول‌ها و ذرات جو آن را پراکنده می‌کنند و در نتیجه در طول روز ما آسمان را به رنگ آبی می‌بینیم.

با این وصف، رنگ آبی آسمان حاصل برهم‌کنش نور خورشید با مولکول‌های گاز موجود در جو زمین است؛ پدیده‌ای که به آن پراکندگی رایلی نیز می‌گویند.

از طرفی، رنگ آبی با طول موج کوتاه، بیش از رنگ قرمز در آسمان منتشر می‌شود و به همین دلیل، چشم انسان نور آبی را بیشتر و بهتر تشخیص می‌دهد و همین مسئله سبب می‌شود تا آسمان را به رنگ آبی ببینیم.

همه این‌ها یعنی روشنایی زمین در طول روز حاصل وجود جو است که به انعکاس و پراکنده شدن نور خورشید کمک می‌کند. این در حالی است که فضا یک محیط بی‌نهایت گسترده و وسیع با ذرات و ماده اندک است که قادر به منعکس کردن نور خورشید نیستند. جالب است بدانید در فاصله مدار خورشید تا زمین و در هر ۱۰۰ سانتی‌متر مکعب، تنها یک اتم هیدروژن خنثی وجود دارد.

کانال عصر ایران در تلگرام